Ne kimse gördü
Ne de kimse konuştu,
Gecenin sessizliğinde
Gövdesinden koparılmış bir yürek,
Tam ortasından saplanmış
Bir oka asılmış,
Arabanın arka koltuğunda
Delicesine atıyordu.
Ne Eros’un masum gülüşü,
Ne de bir damla kan vardı
Yüreğin her atışında
Çevresindeki kızıllık
Gün batımındaki güneş gibi
Aydınlatıyordu
Ne arabanın lüksü
Ne de okun gümüşi parıltısı
Umrunda bile değildi yüreğin
Belli ki sevdiceği için sonuna kadar
Atışını sürdürecekti
Yürek atarken kendi kendine
Ne bir başka kimse gördü,
Ne de konuştu
Kayıt Tarihi : 2.3.2004 09:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!