Garip Bir Rüya Şiiri - Enes Kepil

Garip bir rüyadan uyandım
Hiçbir şey bir şeyin bedeli değildi
Herkes kendini yüceltmeye çalışırken
Güneş dağlardaki karı eritiyordu

Çok garip bir rüyaydı
Sevdiğimi söylediğim onca şey
Bir yoksunluk yuvasıydı
Onlarca göz dengini arıyordu sadece

Gölde boğulmakta olan birine
Kimse elini uzatmamış,
Sesini kimse duymak istememişti.
Villasının çatısı akan milyonere
Ağlıyorlardı
Çatıdan düşen her damlaya
Gözden düşen bir damla

Herkes hançerini güler yüzünün
Arkasına gizlemiş
Saplamak için fırsat kolluyordu
Elleri kesik kesik kan
Tokalaşmaların tezat izleri
Geceleyin damlıyordu düşüncelere

Garip bir rüya gördüm
O kadar garip ki
Ben herkesi görebiliyorken
Kimse görmüyordu beni