Garip Bir Özlem Şiiri - Tolga Baydar

Hayır dedin de
Gelmedim mi ulu dağları aşıp
Kanat takıp omuzlarıma
Uçmadım mı sana doğru
Kömür madenleri misali
Yüzlerce metre diplerde ben
Ben seni düşünürken yapayalnız
Mayıs kırmızısını özlerken yanağında
Ufacık bir ben
O ben ki, ben olmuştum o yanakta
.....

Evet demedin hiç bir zaman bana
Beklemek gafletine düştüysen
Bil ki;
Bu benim kabahatim değil
Susamışken kavrulmuş toprak misali
Kurumuş yaprak misali terini özlerken
Ben
Bedeninde bir kıl tanesi olmayı isterken
Sen istemedin beni
......

Değil ok, mızraklar sapladın göğsüme
Lime lime ettin kalbimi sana yanarken
Kollarımı açmışken seni kucaklamak için
Kaçtın, uçuverdin sen
Ta uzaklara, ta...
Beni yapayalnız koyup
Bu Anadolu varoşunda
Yakıcı güneşle bir başıma bıraktın beni
.....

Çocukluğumun aydedesi şimdi sırdaşım oldu
Yıldızları binlerce defa saydım da
Bir yudum karanlık örtemedim gözüme
Seni, hep seni düşlerken
Anılar gözlerimin önüne gelirken
Hıçkırıklara boğuldum birden
.....