Garip Bir Masal...

Tadını çıkara çıkara ulaşıyorum sana
Acele etmeden, yavaş yavaş...
Masal kahramanının geçtiği basit bir kapı misali
Ardında sakladığı diyarı,
Kilidini gözlerinden,
Beni bekleyen mağrur periyi bilmeden açtığım...

Tadını çıkara çıkara şaşırıyorum sana,
İlk kez yanılmış olmanın huzuruyla, paniklemeden...
Ulaştığım her diyarında fikrinin,
Sana yaklaştığımı duyumsayarak,
Kendime yaklaştığımı anlayarak hem de...
Ve bir de,
İlk defa birisini anlamlandırarak,
İçi boş kavramları doldurmaya çabalayan,
Bir filozof misali...

Tadını çıkara çıkara hayran oluyorum sana biliyor musun?
Değer paradoksuna girmiş dünyaya
En basit lakin,
En değerli silahınla saldırışına,
İnsanın sahip olduğu
Ancak kullanmakta pek beceriksizleştiği uzvunu,
Beynini,
Bütün maharetinle kullanabiliyor oluşuna...

Tadını çıkara çıkara meydan okuyorum sana,
Sen yayını germiş
Okunu atmaya hazır bir savaşçı kesilirken
Ben göğsümü dayıyorum okun ucuna,
Yavaş yavaş...

Doya doya bakmak istiyorum sana...
Evet, doya doya,
Uzun uzun...
Sahi, ya doyunca?
Doyamadığım için şiir yazmaya başladım,
Mesele de bu ya...

S.K. © 2012