Garip Bir Gülün Hazanda ki Hüznüymüş Bahar

ihtişamına kanışta, şevkle koştuğum
O ilkbahar
tüm coşkunluğumu, boğazıma neden tıkar?
o yemyeşil, pırıl pırıl ortamlar
beni bu karanlıkların, içine sokarlar
ölümün; o soğuk mu soğuk, sessizliği içinde
üşütüyor, sorgular

bir ahu gözlü; beni dur durak bilmeden, yargılar
yağlı sicimiyse, kanlı elinde
sevgiye habire, kör düğümünü atar
önce, kıskançlık içi sancılarda kıvrandırır
sonra, açtırmaz ki ağzımı
üstüme yığın yığın yığılır, prangalar
acıların içinde tutuşta, hapsettiriyor haspa
tüm beklentiler, düşürüyor yasa
şu ağrılar, bir an dursa

özlem tamtamlarının, ardı ve arkası da kesilmiyor
ve de bırakışta, başlıyor kaçışlar
temiz bir ruhta ki sevgim, savcım olmuş
klasör klasör, yığılmış sitem ve iddalar
vefa suç
güven suç
inanç suç
emekler, suç olmuş
dost dediklerimse, beni elleriyle yakalar
bir hüzün kuşu, birden bire kondu kalbime
ruhumdan, lime lime doğrarlar
hiserimi, o kem gözlerle yargılar
elleri kalbimde, buz dağı sanki
sıkarlar

kalk ayağa bakayım, gönlümün mahkumu
hükmüm, sana zarar
doluyor boynuma, aşkın zulüm fermanını
dedi ölüm bile, sana yarar
kurdurmam sana, o dar ağacını
sürün
doladı sıkıca, tutku sicimini boynuma
bir ucunuysa, zalim tutuyor elinde
çekişte, süründürü verdi doğrularımı
koptu içimden, o an fırtınalar
depremlerin altında kaldı, tüm duygular
sanki de gözümü, dipten oyarlar

az mı gittik
uz mu gittik?
hüsranlar içinde de, bittik
meğer; garip bir gülün, hazanda ki hüznüymüş bahar
hissedemediğim elleriyle tuttu beni, sonbahar
neden ki; görkemi içinde, yanmışım o iblisin
aşk sanarak; cehenneminin o kor ateşinde, kalmışım

sevgiler de, ne kadar da yakındalarmış
her şey, aza karar
çokta, kavrulmakta var
bilinmezliğin içindeki, o bahar
işte şimdi, celladım oldular
hazan mevsiminin, kupkuru yaprakları
kollarını, açmışlar
mutluluk ve huzurum için, hep birlikte koşarlar...

(07.12.2012) AZAP...