Garip Bir Gariplik Şiiri - Erhan Turan

Bir gariplik var içimde!
Bana dünyanın en güzel şiirlerini yazdıracak kadar etkili,
En etkili aşk şarkılarını söyleyecek kadar sevgili...
Ama bir kelime dahi yazamayacak kadar yorgun,
Bir söz söyleyemeyecek kadar bitkin.
Bir gariplik var içimde!
Gecenin sessiz kollarına uzanacak kadar çaresiz,
O gecenin sabahına uyanmayacak kadar sebepsiz,
Yolunu kaybetmiş yaralı turna gibi gayesiz,
Dedim ya bir gariplik var içimde,
Garip bir gariplik!
Tat vermiyor artık,
Serin bir yaz gecesinin yıldızları altında içtiğim çaylar.
Çok anlamsız ve gereksiz geliyor,
İçime çektiğim her sigara dumanı...
Çekiliyorum bir köşeye,
Gözlerim boş boş bakıyor boşluğa,
Boğuluyorum sonra o boşlukların boşluğunda!
En cılız sesli karıncanın bağırması gibi çığlıklarım.
Yeniden yaşama dönmek için,
Tüylerini bile yolmaktan aciz kartal gibi acizliklerim.
Yaşlı aslanın yorgunluğu,

Sudan çıkmış balığın çırpınışı...
Ve uzaklara sevdalı,
İmkânsızlığa tutuklu gencin sevdası gibi sevdam...
Sıcak yazlardan çıkıp, soğuk kışlara doğru koşar adım
giden sonbaharın,
Sararan yaprakları gibi,
Rüzgârın estiği yöne mahkûm olmuş tüm hayallerim.
Başıboş dolaşan avare gibi,
Hayatım, umudum, amacım ve kavgam...
Ama hâlâ ilk günkü gibi diri,
İlk günkü gibi zinde benim sevgim, aşkım ve özlemim...