Garip Bir Dünya Şiiri - İrem Aslan

İstisnasız herkes canımı yakabilir
Doğru
Ben bütün bunlara izin de verebilirim
Bu da doğru
İyi niyetlerimi bir bir yargılayamadım
Merhameti ellerimle parçalayamadım
Doğru.
İnsanların iradesini yönlendirmek
Benim işim değil
Direk bağlanırım yalnızlıklara,
En sevgili o aslında.
Karşına alıp dökmeye kalkmadım içimi
Hep sır gibi sakladım en derinlerini.
Artık anladım hersey gibi,
Basit basit laflara da gerek yok
Uzun uzun susma vakti şimdi.
Sessiz sedasız uzaklaşmalı herkesten
O güzel pozlar,güzel insanların değil
Üzmem asla lafı da, hiç içten değil.
Bi köşeden bakarsın usul usul
Seyrettiğin menfaat yağmurları
Yer gök taş duvar ćıkar kokusu
Tüh dersin yine mi! bu da mı !
İstisnasız herkes biraz vefasız
Kimi kederinle ağlar omzunda
Kimi timsah gözyaşlarıyla keyiflenir
Böyle garip bir dünya ,öyle ya
Yanındayım diyenlere bakarsın,
En çok onlar uzağında
Ne garip bir hal alır çerçevende
Açarsın bütün camları
Havada rüzgar danseder perdelerle
En sevdiğin parça,ekmek gibi ufalanır
Gönlûnün her köşesinde feryatlar .
Üzerine basamadığın bir nimet
Kalbinden akıttığın o damlalar..