Garip Bir Adam Şiiri - Gürbüz Papağan

Küçük bir pencere ıssız bir akşam,
Ne mehtap, ne yıldız, ufuklar kara,
Akıtır gizlice garip bir adam,
Gamlı göz yaşını soğuk rüzgara,

Almış karşısına hayallerini,
Yüreği konuşur dili suskunca,
Bin yerden yaralı emellerini,
Uçurur semaya doğru usulca,

Başını yaslamış soğuk taşlara,
Yılların ardında koymuş uykuyu,
Umudu saklamış ak şafaklara,
Her derde denk gelir sabrının boyu,

Hasret çağıl çağıl gönlünden akar,
Sabahı geç olur akşamı erken,
Gözleri semaya asılı bakar,
Yıldızlar ard arda akıp giderken,

Düşler dipsiz kuyu umut Kafdağı,
Dünyalar avcunda bir küçük nokta,
Koluna dar gelir kaderin bağı,
Bedeni girdapta ruhu tutsakta,