En çok acı çeken benim sanardım
Gece gündüz için için yanardım
Durmak nedir bilmez çare arardım
…Derdi benden yüce garip Bektaş’ın.
İnsan durduk yere ozan olmazmış
Sevdalı gönüller huzur bulmazmış
Menzile kavuşan yüzler solmazmış
…Saç sakal süt beyaz garip Bektaş’ın.
Şu bitmek bilmeyen çileye bakın
Kusuru kendine yükleme sakın
Ömrünü tüketmiş gelecek yakın
…Tasa etsin sanmam garip Bektaş’ın.
Sevgi-özlem, huzur-çile uymuyor
Unutmak istese gönlü koymuyor
Kahpe felek görse bile duymuyor
…Türküsü dillerde garip Bektaşı’n.
Sevdanın derdinden yürekler narda
İnsanoğlu sevsin kalmasın darda
Ona benzer Ceyhan yaşıyor burda
…Yerine ben geçtim garip Bektaşı’n.
İst.Şubat/2008
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 26.3.2011 08:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümünden kısa bir süre önce yazmıştım Ruhu şadolsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!