Garip Babam Şiiri - İshak Özlü

Yigit babam.dün seni düşündüm yine,
Bizleri bırakıp gittin ya gayp alemine,
Neler oldu söyleyim mi malına?
İbret olur belki, ders alan zengine.

Miras payı için toplandık bir bir,
Herkes saatlerce konuştu dır dır,
Ev'de tamam diyen,dışarıda etti hır gür,
Görmeliydin kopan bagları bir bir.

Günler ayları,aylar yılları kovaladı,
Nifak tohumları boy verip dal oldu.
Konuşan kardeşler konuşmaz,
Görüşenler buluşmaz oldu.

Sen gideli tam dokuz yıl oldu.
Bu ayrı gayrılarda sekiz yıl doldu.
Gözün gibi sevdigin sulak tarlayı,
Hiç acımadan verdik Kürdün Amede.

Komşumuz Tot Osman bahçe duvarını yıkmış,
Hayvanlarını bizim bahçede otlatır olmuş.,
Çeşmenin muslugunu söküp almış,
Yerinede takoz niyetine bir odun çakmış.

Evin Dam'ında rüzgardan toprak azalmış,
Yıllardır Yuvak taşı yerinden oynamamış,
Biraz eşelesen hasır görünür olmuş,
Ev evlikten çıkmış,hayatta kalmaya çalışır.

Ahır'ın köşeside yıkılmaya yüz tutmuş,
Temeli kal,Dam'ı gidelim demiş.
Kapılar komşunun sobasında odun olmuş,
Tencere,Kazan çoktaaan yerini bulmuş.

Çocuklar babaocag'ını merak eder diye,
Gitmez ya belki biri ziyarete gider diye,
Düşündük taşındık ev anı'dır yaşasın diye,
Ev'ide sattık Hasançocugun Eşe'ye.

İnek,Koyun ne oldu bilemiyorum.
Dokuz yıldır mezarınada gelemiyorum.
Büyük kızın Sebahat ayrıldı aramızdan,
Kalanlarda yaprak gibi orda burda.

Sen nasılsın oralarda,belki kızıyorsun,
Kızma baba,mal bizimmi ki bizde dursun,
Bekçiligini sen yaptın,parasını biz yedik.
Şimdide Asaf aga oyalanıyor biraz.

En sona anamı bıraktım,merak ediyorsan,
Korkma yanımızda,duruyor başımızda.
Bundan haberi olaydı selam dermiydi bilmem,
Dünyalar iyisi,babalar babası garip babam.