Garip aşık Şiiri - Ali Topcuoğlu

Yıllar sonra geçersen
Çocuklarım ve zenci kocan
Bakacaklar yüzüme belkide
Bir yabancı gibi
Çocuksu gözlerle
Biri anne diyecek
Diğeri baba tiz sesle
Kim bu adam?
Gözleri hep ağlamaklı neden?
İşte o an bakacaksın ilk defa
Hükmedemeyip duygularına
Yüzün kızaracak
Bir suçlu gibi
Yada tiksinerek bu bedenden
Sana ne elin adamından?
Serserinin teki işte
Deyip azarlayacaksın
Mazinin hatırası çocuklarımı
Dudaklarımda buruk tebessüm
Sizi görmenin hazzı yüreğimde
Çocuklarımı sevmeğe hazırlanırken
Tükeniverecek takatım belkide
Yorgun bedenim
Kaldırım taşlarıyla buluşacak
Aldırmadan gururuma
Yalvarsamda istemem gelme yanıma
Uzatma elini elime
Dayanmaz yaralı kalbim
Bu heyacana,sevince
Kederli dudaklarımdan
Cılız nefesim terkediverir soluk benzimi
Tamam! tamam!
Böylesi daha iyi
Hadi tut elimden
Yalancıktan gülümse
Son nefeste seninle olayım
Yanında çocuklarımızda olsun
Nasıl olsa sormaz kocan
Soluk yüzlü adam kim diye
Sorarsa eğer; tanıtırsın
Bir kadın,iki çocuk babası
Çeyrek asırlık garip bir aşık işte.