Duyguların esiri bir garip aşığım ben
İlk değil ki nedeyim
Terkedilmeye alışığım ben
İlk aşkım Asuman'dı
Duydum bir gün evlenmiş
Bana söz verdiğini bir başkasına vermiş
İkinci bir çift gözdü
Yemyeşil adı Şermin
Dört yıl aynı sınıfı bazen aynı sırayı
Ama diyemedim ki seviyorum seni
Ayrıldı yollarımız herkes kendi yoluna
Unutmam on yıl sürdü
Ve söz verdim kendime
Aşklarım sona erdi
Oysa bekliyormuş kader
Ağını örmüş
Adı mı Serpil
Başlangıçta dalgaydı
Sonunda aynı keder
Hiç farkında olmadan bağlanmışım
Ben meğer
Hep aynı terkediliş
Sonuçta aynı isyan
Yoruldum artık seni taşımaktan
Ey kalp
Ya toprak ol
Ya da seni terketmeyecek birini bul
1991-İstanbul
Kenan Ziya AkbabaKayıt Tarihi : 11.10.2009 01:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)