Garip Anlarım 2 Şiiri - Ahmet Aktaş

Sesin rüzgara tutunup çarpımsızlaşıyor garip anlarıma
geride bir yankı kalıyor
.................................soğuyor hava
.........................................ezan sesi uzaklardan duyuluyor
yokluğunda kakınıma yaklaşıyor bir hezimet
uzaklardaki yokluk yakınıma yaklaşıyor
ve sesin rüzgara tutunup
hala çarpısızlaşıyor anları garip olanlarıma

Uğulduyor içinde açlık yutkunan şair
avazında herkelimenin hepsi yalandan yalım özsüz özlem
bir sana eriyor zihnim bir de senen olmana sebep olana

Lal oluyor avuç kıvrımlarımda çıkmazlaşan zaman
duruyor cehennem yutkunlu içırmakta insanlar
karşımda bir sen salınıyorsun
...........................................bir de nemperver kümülüs
nasıloldu bilmiyorum ama
sanki yeniden yoktan var etti seni benim için Yaradan

Tan aniden eriyor
sesimle aydınlıkla aram
bir perde çekimi kadar yakınlaşıyor
sesinle-heyulan- aniden
keskin tırnaklı pençelerini çekiyor yakamdan

Asılşıyor,çırpınıyor kendi ağına takılan lanet örümcek
kemikleri pişiyor,doğruluyor kendiliğinden
bakışlarımın ve omuzlarımın

Ne çokı özlemiştim seni birbilsen
gülüşünün kalıntıları hala kulağımda
sonunda gözlerimle ağladın ya bu da yptın ya
artık bağlasalarda yönüm hep yollarında