'Garip Ahmet' dedikleri biri vardı bizim sokakta...
Yedi sekiz yaşlarındaydım, aklım fikrim hep talanda.
Bir dedikodu almış başını yürümüş.
Kapı komşumuz Ayşe Teyze duymuş.
Neden sonra ben de gördüm, tanıdım Garip Ahmet'i,
Sevmiş mahalleden Ragıp Bey'in güzel kızı Asiye'yi
Asiye bu; alımlı, az da nazlı bir kız.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta