Garip Açınca Şiiri - Ozan Efe

zavallı yüreğim sevince oldu
kırmızı incecik yorup saçınca
içtiğim taslarda erince doldu
kasımpatı pastel garip açınca

gel der gibi gülüp çağırdı hani
budama dallardan bağırdı seni
sessiz öfke durdu sağırdı yani
akmıyorsa kastel garip açınca

düştüğü yeri sor nerdedir bilse
gidişinden tanı yardan değilse
salkımsöğüt daldan yere eğilse
çırpmıyorsa kestel garip açınca

suyunu veren yok bakanı nerde
toprağında yel yok akanı yerde
başım uğratmadan yakanı derde
çarpmıyorsa üstel garip açınca

ozan efem delin divane bulsam
arasam gizemde livane* olsam
yüreğini sevsem civana dolsam
ağzım tadın pestel garip açınca

*livane:Artvin’in eski adı

030911denizli