Garip Şiiri - Mükerrem Kalkan

esti hazanın yeli
karanlık bir geceden

artık haberini getirmiyor
güvercinler

mutluluğu mazide aramak
yeisin habercisi

yıldızlar kadar uzak
ben kadar yakınsın bana

yosun tutmuş yüreğinin kıvrımlarında
kaybettim kendimi

ay yoruldu ışık olmaktan
ben yorulmadım

sığınacağım bir limanım da kalmadı
fırtınalı geçmişimden başka

düşlerim gece yarısında asılı kaldı
gün tohumlarına

hıçkırdı öksüz çocuk
çığırtkan sesiyle

bir nefes mutluluk diliyordu yaradanından
garip ve mahcup