Garip Şiiri - Bayram Yelen

Kimsesiz olunca şahıs,
Ayak garip, başı garip.
Sarar gönlünü acı his.
Hayal garip, düşü garip.

Belalar hep ona koşar.
Başına hep taşlar düşer.
Dik dik yamaçları aşar,
Suyunda inişi garip.

Pireye bile kıyamız.
Hali neyse hiç diyemez.
Helvayı ezip yiyemez.
Damağında dişi garip.

Külekte olanın yağı,
'Üf' demeden aşar dağı.
Kim dönderir fırıldağı?
Gariplerin işi garip.

Sular akıyor engine.
Toplanır vurur bendine.
Davulda dengi dengine,
Yollarda yokuşu garip.

Benizi sarı mı sarı.
Ayranı duru mu duru.
Ekmeği kuru mu kuru.
Cebinde yemişi garip.

Ne ile gönül eylesin?
Yük olur, canı neylesin.
Dili yok halin söylesin.
Duymuşu, demişi garip.

Garibin bülbülü ötmez.
Derdini kimseye satmaz.
Ocak yanmaz, baca tütmez.
Mangalda ateşi garip.

Sirkedir, ağzında pekmez.
Damarında kanı akmaz.
Ağlasa da sesi çıkmaz.
Gözlerinde yaşı garip.

Yeleni der ki; gülmüyor.
İstiyor amma ölmüyor.
Baharı güzü bilmiyor.
Yazı garip, kışı garip.