Yoksulluğun önünde,oturup yere çökmüş,
Yalvarıyordu yarap,sana yalvarıyordu!
Dayanacak gücü yok,yok ki,o boyun bükmüş.
Feryadında bir çıkış kapısı arıyordu!
Çıktı evden dışarı,kapıda çocukları,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
