Garip Şiiri - Soytarı

Bir garip soytarıyım Yıkıntıların arasından çıkan, Ellerin bana uzanmış Gözlerin Bana kilitli Korkuyorum bakmaya Karanlığım incitir diye Benim olmuş ellerin Bir an bırakmaya korkuyorum aşkım Bir daha bulamam diye Korkuyorum aşkım kırmaya Sarılıp da saramam diye Seviyorum seni en derinime kadar Ve aşkım seni bana katıyor Her seferinde Her seferinde beni ben yapıyor Ve çekiyor beni Bu garip soytarının kabuğundan Ellerim şimdi daha net Ve gözlerim eski çocuk masumiyetiyle benim Ben eskisi gibiyim artık Ben seninim artık Sen benimsin Aşk hiç batmayan bir güneş gibi Aydınlığım hiç bitmiyor Aşkım biraz daha ben yapıyor beni Her sarılışta Her öpücük biraz daha Her bakış biraz daha