Garip Şiiri - Murat Ülkü

Uzansa dokunamaz yar' in eline
Her yana bakar da gülünü göremez garip
İçten içe gizlice yanar haline
Kıyıp da sevdiğinin gönlünü yakamaz garip...

Deyin hele bı bunlar hayırmı şermi
Gözümden sızan yaş mı buz gib termi
Tutacağım el çektiğim çileye değermi
İçinde yar varken söküp kalbini ortaya koyamaz garip...

Gönlü yar ile cürmü gurbet ellerde
Bilmez ki çalışan sevdiği hangi hallerde
Şiir olur türkü olur sevdam dillerde
Düştüğü aşk ateşinde çırpınsa da çıkamaz garip...

Uzaktan sevmek bilmezler ne kadar acı
Dokunup sarıp sarmalamak bir tek ilacı
Ne güzellik kalıcı, ne de ömür kalıcı
Nasırları sökerek, çatlakları dikemez garip...

Bı sev diyor bı sevme kalfalm allak-bullak
Yalandan umut verip kandırmak değil ki ahlak
Herkesi kendi gibi görüyor, kurumuyor mendili ıslak
Dik yürür insan kalabilene çelme takamaz garip...