Garip Şiiri - Veli Gizir

GARİP

Hasret yaktı şakağımı, kar doldu her yanıma,
Can bedeni terk eder de; hicrân terk etmezmiş,
Gam dallanır budaklanır parmak uçlarıma,
Nefes sararır, göz kızarır, hazan bitmezmiş!

Sesime yuva kurmuş siyah karıncalar,
Bakışlarım benek benek türâb olmuşlar,
Adımlarım bezgin; fikirlerim nefesimden ayrılmışlar,
Hatıralar, uçsuz bucaksız ülkelere kanat çırpmışlar!

Işıl ışıl yıldızlar söndü, rengarenk çiçekler soldu,
Yüreğimden bileğime özlem kervanı gider oldu,
Ne vakit vahâdan suya kanar develer, ticaret kesât oldu,
Atılan adımlar bıktı sahrâdan, tenler bezer oldu!

Ruhumun en iç noktasına atılmış ince bir çizik var,
Çizdiği için acır; balık suya küser, kuş semaya,
Tozlanmış sayfalar ellere küser, çocuk yaşamaya!
Garip bir zamandayım ve insan garip insana...