Garip Şiiri - Hasan Hazani

Bavulu elinde gürbet yolunda
Sızlaya, sızlaya gidiyor garip
Göz yaşları akar yüz, yanağında
Ağlaya,ağlaya silliyor garip

Yürür iken sendelerde sakınır
Umutsuz'ca kendisine yakınır
Gider, gider arkasına bakınır
Geri dönmiyecek biliyor garip

Yorgun, yorgun alır, soluk,nefesi
Sağa,sola bakar varmı kimsesi
Belki bir dostunun gelirmi sesi
Kendisine umut veriyor garip

Sanki dünya'sına kahredip küsmüş
Sanki cehenneme yolları düşmüş
Sanki çareleri, takatı bitmiş
Ezilip, büzülüp, eriyor garip

Ara, sıra boynun büker eğrice
Ara, sıra dalgın gözler seyrice
Ara, sıra gök'e bakar doğruca
Belki duasını ediyor garip

Azığından çıkardı ekmeğini
Belkide umudun son dileğini
Yiyor katıksızca var emeğini
Sanki zehir, zıkkım yiyiyor garip

Hazani, yem derki bağrı yaralı
Soramadım memleketi nereli
Son kez arkasına baktı çareli
Gurbetin yoluna giriyor garip.
(h.hazani)