Bir akşam üzeri yürüyorum önümü göremeden
İnce ince yağmur çiseliyor; etrafta mis gibi toprak kokusu
Tüylerim ürperiyor; gözlerim doluyor,
Yağmur damlaları gibi inceden inceye gözümden yaşlar süzülüyor
Boğazımda bir yumruk, içimde tekrar yalnız ve savunmasız kalma korkusu…
Bu şehir de neresi?
Niye sokakları ruhum gibi dar ve karanlık?
Bu insanlar da kim, acaba onlar da benim hissettiğim acıyı hissediyorlar mı?
Acaba beni daha ne terkedişler ve hüzünler bekliyor?
Hayat sadece bana mı bu kadar zalim davranıyor?
Ahh, beynimde binlerce karınca, şakaklarım zonkluyor.
(2011,Konya by R.g.)
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




evet hayat insanı dener sınar yorar. herkes bir türlü bir takım acılar yaşar.kaleme sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta