Garip Şiiri - Rukiye Genç

Bir akşam üzeri yürüyorum önümü göremeden İnce ince yağmur çiseliyor; etrafta mis gibi toprak kokusu Tüylerim ürperiyor; gözlerim doluyor, Yağmur damlaları gibi inceden inceye gözümden yaşlar süzülüyor Boğazımda bir yumruk, içimde tekrar yalnız ve savunmasız kalma korkusu… Bu şehir de neresi? Niye sokakları ruhum gibi dar ve karanlık? Bu insanlar da kim, acaba onlar da benim hissettiğim acıyı hissediyorlar mı? Acaba beni daha ne terkedişler ve hüzünler bekliyor? Hayat sadece bana mı bu kadar zalim davranıyor? Ahh, beynimde binlerce karınca, şakaklarım zonkluyor. (2011,Konya by R.g.)