Garip Şiiri - Ömer Koçal

Garipçe adım attım işe gidiyorum
Sabah güneşimle birlikte.
Daha yüzüm kurumadan çıktım evin kapısından.
Kahvaltıyı hızlı hızlı adımlarla yaparken
Çayım, yağan yağmur gibi
Sımsıcak akıyor şakaklarimdan.

Otobüsün camı sıcak bir yastık.
Çukurlarda çalkalanıyor otobüs.
Yeni bir iş sözleşmesinde
Ucu çatırdadı kurşun kalemim
Sen benimle kırıldın, ayakkabım
Sen benimle yırtıldn
Yine görüşeceğiz.
Mesai çıkışında
Garipçe bakan hüzünlü otobüs durağım