Garip Şiiri - Talat Akkoca

Kaç kez adını anarak başladım yazmaya
Kokun geldi uzaklardan her mısrama
Yağmurun ıslattığı toprak gibiyim
Kim bilir hangi potada eridim

Yollar tükettim vuslatının peşinde
Keder dost oldu kaderimde
Yangınlar içindeyken ağladım
Sır kapısını senin ile araladım

Dar ağacında gördüm yağlı urganı
Dağlara yürüdüm başım dumanlı
Ben kendimden çoktan vazgeçtim
Tutsaklığın esaretinde ezildim

Yandıkça piştim piştikçe eridim
Ben yüreği elinde bir garibim
Sen sormasanda halimi hatırımı
Allah biliyor ya yüreğim yaralı