Hayatın İçinden 12 - Garip Şiiri - Yorumlar

Yıl 1987. Erzurum’da sürgündeyim. Mevsim kış, aylardan Ocak… Yazdığım mektubu memlekete göndermek için postaneye gitmiştim. İşimi bitirip çıktım, yürümeye başladım.

Sağlam bir kar yağışı var, neredeyse dizlere kadar ulaşmış. Göz gözü görmüyor. Ellerim paltomun cebinde hafifçe önüme eğilmişim, bata çıka ilerliyorum.

Bir ara nereye vardığıma bakayım dedim bir de ne göreyim hiç tanımadığım bir yerdeyim. Kısa bir süre sağıma soluma bakınıp nerede olduğumu anlamaya çalıştım ama nafile.

Yanımdan geçen yaşlıca bir adama nerede olduğumu sordum, söyledi. Dediğinden bir şey anlamadığımı görünce de nereye gideceğimi sordu. Söyledim.