Garip Şiiri - Seyit Ahmet Polat

Ayaklar nasır, topuklar çatlamış
Ayakkabı, çorap yandan açılmış
Cebinde kuruş yok, saçı ağarmış
Belli ki çaresiz, şu bizim garip

Suratı kırışık, gözleri çökmüş
Off çekince kahır, boyunu aşmış
Fakirlik garip in, belini bükmüş
İçten içe yanmış şu bizim garip

Otursa olmuyor, kalksa olmuyor
Boşa koysa dolmaz, dolu almıyor
Çocuk baba diyor, onu duymuyor
Vah dedi oturdu, şu bizim garip

Eli nereye uzansa, hep hüzün
Garip in halini, gelip bir görün
Bir sigara yaktı, ah çekti derin
Tek nefes alıyor, şu bizim garip

Evde bir şey yok, hayatı bitmiş
Kadın vır, vır edip kafayı yemiş
Fakirlik garibin bağrını delmiş
Yaşayan bir ölü, şu bizim garip

Yanına vardım beni fark etmedi
Hafif dokundum tık yok, hissetmedi
Polat ım dedim hafifçe gülümsedi
Garipler garibi, şu bizim garip
A. Polat