Hayat garibe bir çile,
Zalim, zulmeder garibe.
Fakir garip değildir,
Zenginde de garip vardır.
Garip beçare insandır,
Vur elinde, ekmeğini al.
Ekmek aslanın ağzında,
Söylemeye gerek varmı.
İnsan olan insanı sever,
Zalim sevgiden ne anlar.
Seni yarattı yaradan,
Saymak ve sevmek ondandır.
İnsan olmak bir meziyet,
Dünya garibe, eziyet.
Zengine güzel yaşam,
Yoksul insana eziyet.
İbrahim Bozkurt
Kayıt Tarihi : 1.1.2019 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi:07.05.1972 Şıhuşağın'da öğretmen olarak, çalışıyorum.Burada köylüler arasında çok az insan, kendi yağıyla zor bela geçinirken çoğunluğun yoksul olduğunu görmek, benide etkilemiştir.Bu durum yalnız şıhuşağına da mahsus değil tabi,ülkemizin bütün bölgelerinde bu durumları görmek mümkündür.Kısa bir kesit diyelim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!