Garip!
Ben, dünyaya garip geldim, hep garip yaşıyorum,
Dertlerimi katık ettim, hüzünler taşıyorum.
Yüreğime karlar yağıyor, ruhen üşüyorum.
Ben, dünyaya garip geldim, hep garip yaşıyorum,
Dertlerimi katık ettim, hüzünler taşıyorum.
Dert çok, derdin çaresi yok, sessizlik içindeyim,
Herkes “ben”ini arar, ben sensizlik içindeyim,
Öz benliğimi kaybettim, bensizlik içindeyim.
Ben, dünyaya garip geldim, hep garip yaşıyorum,
Dertlerimi katık ettim, hüzünler taşıyorum.
Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 10 Temmuz 2018
Kayıt Tarihi : 11.7.2018 14:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazim Öztürk 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/11/garip-334.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!