Ben bu gurbet ilde sevgisiz kaldım
İşim garip aşım garip ben garip
Gurbet bana ben gurbete dost oldum
İçim.garip dışım garip ben garip
Dert ortağım oldu geceyle gündüz
Ne kışım bellidir ne yaz ne de güz
Bu gönlüme tesir etmez hiç bir söz
kalbim garip canım garip ben garip
Bilmem buralara ben nerden geldim
Gelirken bir sürü dağları deldim
Gün doğdu ben doğdum batınca öldüm
Kabrim garip vaktim garip ben garip
Tek başıma ben bu ilde gezerim
Ekmeğim uğruna kurumaz terim
Bütün gün gecede ben derbederim
Yazım garip kışım garip ben garip
14 Şubat 2017
Kayıt Tarihi : 16.2.2017 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Beyazlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/16/garip-315.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!