Garip Şiiri - Celal Işık

Kahrolası kederlerde
Onmaz sürünür bu garip
Vurmuş kendini şaraba,
Neşe dilenir bu garip.

Sevdaları var çaresiz,
Hayalleri var kanatsız,
Bu dünya çok merhametsiz,
Şefkat dilenir bu garip.
Yaşamaz ölür bu garip

Acılar kesmiş yolunu,
Omzu taşımaz kolunu,
Gam yükü bükmüş belini,
Yıkılır kalır bu garip.

Kışın kucağına düşmüş,
Ayaz vurmuş da üşümüş,
Hayat kendisine küsmüş,
Yine direnir bu garip.

Celal garipte dert derin,
Sıcağına hasret yarin,
Yok mu derim ilin yerin,
Evi sokaktır bu garip.

Gönül sığıntısı garip,
Sevgi dilenir bu garip.