Sonra sıvazlayacak birini buluruz elbet sırtımızı, belki bir ağaca yaslarız ümitlerimizi, belkide arada bir bize gösterir bahar yüzünü.. Belki de hep böyle köhne geçer garip hayatımız oradan oraya savruluşlar hep kaybetmeler gözyaşları anlamsız sevişmeler bi o kadar anlamsız gülüşler.. Yol kenarında yürüsek mi yine yağmur tekerleklerle buluşup yüzümüze değse rüzgarla buz gibi çarpsa damlacıklar göz bebeklerimize değin anlatsa hayatın basitçe acımasızlığını..
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta