Sonra sıvazlayacak birini buluruz elbet sırtımızı, belki bir ağaca yaslarız ümitlerimizi, belkide arada bir bize gösterir bahar yüzünü.. Belki de hep böyle köhne geçer garip hayatımız oradan oraya savruluşlar hep kaybetmeler gözyaşları anlamsız sevişmeler bi o kadar anlamsız gülüşler.. Yol kenarında yürüsek mi yine yağmur tekerleklerle buluşup yüzümüze değse rüzgarla buz gibi çarpsa damlacıklar göz bebeklerimize değin anlatsa hayatın basitçe acımasızlığını..
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta