Gönlü mağdur-u sevda, ortada kalan garib
Bir afet-i sûzanın elinde talan garib.
Düşmüştür saçlarının çözülmez bağlarına
Kirpiklerin okuyla vurulup nâlân garib.
Gönül nush dinlemiyor durulmaz, akıllanmaz
Başına bin bir türlü belalar alan garib.
Bir mum kıvılcımına telesti, düştü gönül
Birkaç mesut gün idi felekten çalan garib.
Felek kimi bahtiyar kılmış ki bu âlemde
Viranede düş kurup, hayale dalan garib.
Yüz bulmadı aşkından, sevdadan kâm almadı
Gönlünü beyhudeye, hebaya salan garib.
Ne kadar da mazlumdur, bir tebessüme kandı
Maşuklarda vefaya yer yoktur, yalan garib.
Kayıt Tarihi : 3.1.2015 08:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!