Garip Şiiri - Ali Ulvi Şahin

Zor zanaat: garip kalmak,
Dünyada kimsesiz olmak,
Testiden testiye dolmak,
Haller garibin yazısı.

Rüzgâr eğer, yel uçurur;
Güzün leylekler göçürür;
Su vermez, ağı içirir;
Eller garibin yazısı.

Sel olur, bendinden taşar,
Sevdayla yıldıza koşar,
Dağı, dereleri aşar;
Yollar garibin yazısı.

İsteksiz, yorulur gibi;
Küsmez de, darılır gibi;
Dikene sarılır gibi;
Kollar garibin yazısı.

Kim düşürmüş garip bulmuş?
Efendi kim, kimler kulmuş?
Tutulup söylemez olmuş,
Diller garibin yazısı.

Kaderine kimse yanmaz,
Söylediğine inanmaz,
Dallarına bülbül konmaz,
Güller garibin yazısı.

Ağa söyler, beyler çalar;
Dinlerken ummana dalar;
Acısı içine dolar;
Teller garibin yazısı.

Ali Ulvi! İnce ince
Uzatırım el görünce.
İnce değil de, karınca;
Beller garibin yazısı.
8 HAZİRAN 2012