Herkes garibe hor bakar.
Derdim ciğerimi yakar.
Gözyaşlarım durmaz akar.
Gözyaşımı silenim yok.
Allah dert vermesin ferde.
Düştüm dermansız bir derde.
Derman aradım her yerde.
Ziyarete gelenim yok.
Gelmez artık gitti giden.
Elbet bulur kendi eden.
Kaldım gurbet ellerde ben.
‘Halin nedir? ’ diyenim yok.
Garip doğmuşum ezelden.
Ne gelir ki benim elden?
Böyle perişan halimden.
Anlayıp ta bilenim yok.
Kayıt Tarihi : 30.8.2013 15:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Sevim](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/30/garip-257.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!