Garip Şiiri - İsa Yıldıran

Dün bu şehirde bir garip vardı,
Yağmurlar altında titrerken gördüm.
Çektiği ne ise hep ah-ı zardı.
Dertlerin içinde inlerken gördüm.

Sordum ''Derdin nedir? Söyle be gardaş''
Anlattı, gözleri doldu öylece yaş.
Fakirlik sırtında olmuştu bir taş,
Ekmek bekler hanede on küçük baş.

Anlattıkça içime bir köz düştü sanki.
Bilmedim ne yapsam elde ne var ki.
Attım elimi cebe bir de baktım ki.
Cep delik garibe neyi versem ki.

Ağlayıp gözünden dökülen seli,
Genç yaşda eğilip bükülen beli,
Bu yaşta nasırdan görünmez eli,
Tutup, paylaştım gariplik hali.

Garibin halini zengin bilmez ki,
Kimse sofrasına buyur etmez ki,
Hali ne diye kimse sormaz ki,
Ekmeği paylaşır garip son lokma olsa da.

İSA YILDIRAN