Garipti,
Kendince garip.
Oluşturduğu mizanına ne sevgiden yana birşey koyabilmişti
Ne de nefretten yana...
Mutlu zannetti kendini bir zaman.
Sonra yavaş yavaş keder fidanları yeşermeye başladı.
Bunu aynaya baktığında ilk gözlerinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
