Yüreğimiz ağzımıza geldi hepimizin onu görünce.Her zaman ayrı bir aşk şarkısında gördük hayallerimizi, hayal kurdukça çoğaldı umutlarımız.Ne oldu sonunda hiçlere sığmadı mı ? Tüm hayallerimiz.Sevdikçe çoğalmıştı kaybolan güvenimiz ama bunuda bitirmeyi başardılar gün geçtikçe . Şimdi ne yapıyoruz ya sigara yada durmadan karalıyoruz kağıtlarımızı şiirlerimizle . Günler geçtikçe artıyor içimizdeki hüzün ama şunu bilmeliyiz ki hayat denen şey geçiyor ömrümüzden , bir nevi gidiyor elimizden ...
Bıraksak şiir yazmayı , karalamasak kağıtları biter miydi derdimiz ? Yüreğimizdekileri dökmek ne kadar acı olabilirdi ki ? 18 Yaşında ne kadar şair olunurdu ki ? Bu hayat denen felsefi bilmecede bilmediğimiz onca şey varken her zaman bilmişlik taslamak , sevmek çok garip..
Gözlerimizden akan onca yaşa rağmen gülümsemek çok garip.
Şairlik yolunda emin adımlar ile..
Dua ile,
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta