Garip! Şiiri - Seçil Karagöz

Bir garip yolcuyum, han arıyorum,
Ömrümü yollarda sürdürüyorum;
Bütün gariplikler hep beni bulur,
Yine de mutluyum, boş ver, ne olur...

Uçan kuş, esen yel, hepsi dostumdur,
Dikenli yollarda azmim postumdur;
Çakıl taşı bile fırsat kolluyor,
Ayağım kaydırıp sert çelmeliyor...

Sevgidir insanı kuvvetli kılan,
Saygıdır sayanı görkemli yapan;
Güvendir insanı yakınlaştıran,
Bilgidir bileni ululandıran...

Kimseyi horlayıp aşağılaşma;
Kendini zorlayıp bayağılaşma;
Düşmanınla bile sakın uğraşma;
Bil ki eden bulur, hiç hırçınlaşma...