Garibiye Kıyma Şiiri - Salih Yıldız

Gafil nefsim dinle nasihatımı
Ben yanarsam nar’a sende yanarsın!
Sakın hoş gösterme kabahatımı
Ben banarsam har’a sende banarsın!

Allanıp pullanıp karşıma çıkma
Aldatıp kullanıp perişan yıkma
Başıma çullanıp canımı sıkma
Ben konarsam kâr’a sende konarsın!

Sen bensin ben ise senden bir parça
Ben senim sen bende paslı kir fırça
Şeytanla el ele vererek harca
Cehennem narına doyar kanarsın!

Yaratana bile karşı gelmişsin
Ben benim diyerek arşı delmişsin
Yetmiş bin yıl narda sanki selmişsin
Bu ebedi! Yine geçer Senarsın!

Muhtaç olduğunda boynunu büktün
Ben aciz diyerek diz üstü çöktün
Zaten kâinatta çürük bir köktün
Benim iklimimde volkan pınarsın!

Garibiye kıyma takma peşine
Çaresiz bir virüs sokma dişine
Daha sonra gülüp bakma leşine
Sen bensin ben de sen neden kınarsın!