Garibistan Şiiri - Edim Ahmet

ölü şehirdeyim
yorgun adımlarla yürüyorum
sebeblerim muamma
bir yaban gözüyle bakıyorum
caddelere sokaklara
bir kaç kişi oyana
bir kaç kişi buyana
bir kaç hususi araç
bir kaç açık vitrin
hepside mutsuz muzdarip
yüzlerden düşen bin parça
kasvetli bir hava
ne yöne gitsem
ne yana gitsem
en iyisi öğretmeen evi
çay bahçesi
bir kaç yudum çay
bir kaç siğara
belki şefim de gelir
tavla atarız
bir de ordan burdan laflarız
sohbetimiz bölünsede
şifreleşir gülüşürüz
bir o anlar beni
bende onu
bu şehrin gahrı başka çekilmez gülüm
bu şehri karatekin
burası garibistandır

edimahmet
çankırı-04.08.2019