Ne etse, neylese garibin yüzü gülmez,
Gezer dolaşır avare olur, kimse halini bilmez,
Sessiz sessiz ağlar bir köşede, kimse göz yaşını silmez,
Şu yalan dünyada garibin hiç yüzü gülmez.
Çekilir bir köşeye oturur; yakar cigarasını, düşünür halını,
Kaderi gülmez ki bir kere, şaşırır yolunu,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Yaşarken her zaman görür haksızlığı, zulümü,
Kaybetmiş eşini, dostunu; düşünür sadece ölümü,
Kimseler anlamaz, nedense şu garibin halını,
Bir türlü gülmez şu dünyada, garibin yüzü.
Hep ölsem diye bekliyorum başka yol kalmadı ne yaptımsa bir çaresi yok tek
Kurtuluş ölüm tek ümit onda kaldı uyusam uyanmasam umrumda değil gerisi
Şiir çok anlamlı sevdim tebrik ederim saygılar sunarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta