Garibin Kel Başı Şiiri - Eyup Şahan

Hani nerde kaldı o ahde vefa,
Yalan soframızda oturur oldu.
Şimdi moda çalım satmak etrafa,
Dalkavuk işini yürütür oldu.

Çıkar yoksa görmez, dostların bile,
Hısım akrabalık artık nafile.
Özüne insanın girince hile,
İşi bilen malı götürür oldu.

Artık mutat kural ihale payı,
Köşeyi dönenler dört dörtlük dayı.
Hazine yerinden kapan arsayı,
Üstünde gök delen bitirir oldu.

Onur haysiyetin kefili cüzdan,
Cüzdanı şişkinde arama vicdan.
Garibin kel başı donarken kardan,
Ayazdan marazlar getirir oldu.

Palavra serbesttir düşünmek yasak,
Malı götürende doymuyor kursak.
Böyle bir tezgahı bizlerde kursak,
Üsteki yetkili batırır oldu.

Kimisi vekildir kimisi bakan,
Sürüyor sefayı arkası varken.
Ömrünce vatandaş bağrını yakan,
Eyüp’ü mezara yatırır oldu.

Eyüp Şahan
Ankara 20.10.2014