Garibin Kapısı Çalmaz Doktor Bey

İyice araştır meçhul derdimi,
Acımı dünyalar almaz doktor bey!
Hastalık zehirli ağı ördü mü,
Mecalsiz bedeni salmaz doktor bey!

Çare umuduyla hayli dolaştım,
Sayısız engeli sabırla aştım,
Belki de dermansız belaya düştüm,
Hüzünlü şu yüzüm, gülmez doktor bey!

Nasihat edersen yumuşak sözle,
Moralim düzelir gülümser yüzle,
Çehreme bakmazsan şefkatli gözle,
Merhametsiz şifa olmaz doktor bey!

Yıllar yılı çektim illetten cefa,
Yegâne maksadım derdime şifa,
Bulamadım haptan, iğneden vefa,
Hastanın çilesi dolmaz doktor bey!

Nice insan çeker ruhunda acı,
Arar elemine deva ilacı,
Tedaviye gider çoğu kazancı,
Hasta ölür, borçlar ölmez doktor bey!

Hastane kâh hayat, kâh bize mezar,
Hekimler bunalmış, hastalar bîzar,
Ömürler tükenir hep azar azar,
Bu gidişin sonu gelmez doktor bey!

Çetin bir imtihan her ameliyat,
Çırpınır kapıda bekleyen evlat,
Yükselir Rahmân’a sessizce feryat,
Kesilmez ümit, son bulmaz doktor bey!

Neden bu âlemde varlık hep donuk?
Bakışlar kararmış, çehreler soluk,
Yaşlanır sırada bekleyen çocuk,
Çıldırır insan, sağ kalmaz doktor bey!

Mesleği sürdüren dâim sevgiyle,
Dillerde anılır gerçek övgüyle,
Çalışır mâhirler engin bilgiyle,
Hekimler zorluktan yılmaz doktor bey!

Varoğlu, duysan da gönlünde keder,
Kısa ömrü etme boşuna heder,
Yalnızlığı kardeş eylemiş kader,
Garibin kapısı çalmaz doktor bey!