Ayakkabım pantolonum birde gömleğim
Kah olur kah olmaz aşı pişirir saklar çömleğim
Birde eski püskü kara renkli şapkamla yeleğim
Kimsem yok neyim var kime ne diyeyim...
Oldum olası kimim neyim bilmem hep böyleyim
Anada yok babada derdim çok kime ne diyeyim
Nerde akşam orada sabah sanki meçhul serseriyim
Nefes alıp vermek yaşamaksa işte ben böyleyim...
Görenler yemek sunardı görüp acıyan
Yaram çok derdim çok hani sırtım kaşıyan
Kaplumbağa gibiyim evini omzunda taşıyan
Nihayet son nefesimde paklar beni artık AŞİYAN...
Kayıt Tarihi : 6.8.2009 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!