Gâribim aç susuz, kalmamak için
Alnının terine, nafakam diyor
Muhannete muhtaç, olmamak için
Güneşle tenini, sarmış gidiyor
Her kimi görse de, selâmlaşıyor
Elvedâ diyenle, helâlleşiyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta