Gâribim aç susuz, kalmamak için
Alnının terine, nafakam diyor
Muhannete muhtaç, olmamak için
Güneşle tenini, sarmış gidiyor
Her kimi görse de, selâmlaşıyor
Elvedâ diyenle, helâlleşiyor
Haksızlık olunca, celâlleşiyor
Mertliği meydâna, sermiş gidiyor
Ak düşmüş saçlara, kırklı yaşında
Çileyle savaşmış, yolun başında
Mevsimler bir olmuş, hepsi kışında
Soğuktan ayazı, dermiş gidiyor
Harâmda gözü yok, ekmeği yenir
Gözü gönlü toktur, yiğidim denir
Atom karıncadır, bileği demir
Gönlünü dağlara, vermiş gidiyor
Ömrünce sürmedi, asla sefâyı
Hâline şükreder, çeker cefâyı
Hürmette kusursuz, bilir vefâyı
Sılâyı gurbette, görmüş gidiyor
Elleri nasırlı, beli kuşaklı
Mevlâ’m nasip etmiş, bir de uşaklı
Harmanı maşallah, altın başaklı
Yüreği huzûra, ermiş gidiyor.
31 Mart 2018 – Kaletepe
Kayıt Tarihi : 31.3.2018 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!