Sefil mahrum yaşarken
Ben gurbet elde
Sarılıp ağlayacak
Kardeşim bile yok
Kanarken içimde
Bir gizli yara
Söyleyip sardıracak
Annem bile yok
Atılmışım yuvadan
Sevgisiz çaresiz
Bana kucak açacak
Sevgilim bile yok
Gecelerde değil artık
Gündüz bile ağlarım
Derdime derman olan
Dostum bile yok
Kayıt Tarihi : 8.10.2010 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!