tüm bedenin yıkılıyor
yüreğini eziyor acılar
ve sende eziliyorsun garibim …
rüzgarların delice estiği
şeytanların düğün yaptığı
karanlık harabelerde yaşadın.
hiçbir anın olmadı
hiçbir sevenin olmadı
idamını verdiler;
sürünerek öleceksin
her gün biraz daha çekecekler ipini
yavaş yavaş çürüyeceksin garibim …
ama hiç üzülme!
insanların kanunu bu
sevdiğin gözlerde hiçsin
umutsuz dünyanda tek dostun sensin …
ezecekler seni garibim
hor görecekler
bir tekmede onlar vuracak
ölmek isteyeceksin
ama, çare değil inan
mahkum da olsan yalnızlığa
terk de edilsen ağlamaya
ne olursa olsun garibim
mecbursun yaşamaya …
Kayıt Tarihi : 24.1.2005 06:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)